III Sobótki Świętojańskie

Gdyby kilka lat temu ktoś powiedział, że na placu przy boisku Królovii zgromadzi się co najmniej tysiąc osób, niejeden znacząco popukałby się w czoło. A jednak fenomen Trzecich Sobótek Świętojańskich potwierdził, iż owa wizja jest jak najbardziej prawdopodobna. Trzecie Sobótki Świętojańskie zorganizowane przez miejscowe Stowarzyszenie, przy wsparciu Gminnej Komisji Rozwiązywania Problemów Alkoholowych przeszły do historii. Wraz ze zgaszeniem świateł około pierwszej w nocy, czar tej imprezy prysł na cały rok, by powrócić pod koniec czerwca roku 2013. Pozostały wspomnienia i poczucie pogłębionej więzi – tak ważnej przecież w dobie ignorancji, czy anonimowości.

Jak co roku, program nieoficjalnie dzielił się na trzy części. Po otwarciu uroczystości przez sołtysów, wystąpiły dzieci i młodzież ze szkół w Królowej Polskiej oraz Górnej. Przygotowane przez swoich nauczycieli pociechy (te starsze i te młodsze) pokazywały przeróżne talenty począwszy od śpiewu, przez grę aktorską, na tańcu skończywszy. Drugi etap to występy gości specjalnych – w tym roku organizatorzy zaprosili „Echo Jaworza” z sąsiedniej Ptaszkowej oraz „Dolinę Popradu”. Oba zespoły przybliżyły odrobinę góralsko-lachowski folklor, zabawiając publiczność tańcem, konkursami czy wyszukanym humorem. Finalnym etapem była zabawa taneczna – o jej sukces zadbał zarówno „Ferajna Band” jak i znany już publice z ubiegłego roku zespół „Forever”.

Sobótki w Królowej nie mogły obyć się bez zwariowanej akcji – tym razem „Kotylionu z numerkiem”. Dzięki wsparciu sponsorów, których lista rosła z dnia na dzień, rozdano około 70 nagród specjalnych – między innymi darmowe kursy prawa jazdy, karnety jazdy konnej, rower, i tak dalej. Sam fakt, iż liczba ośmiuset kotylionów okazała się zbyt mała, robi wrażenie. Jednak formuła pomocy i zabawy nie opierała się tylko na tym jednym punkcie. Konkurs wianków sobótkowych, plastyczny, strzelania czy konkursy sportowe, należą już chyba do kanonu tej imprezy, ciesząc się ogromną popularnością. Także pączki z niespodzianką okazały się strzałem w dziesiątkę – choć upał nie sprzyjał zajadaniu się tego typu przysmakami, większość słodkości została sprzedana, a nagrody wręczone. Sobótkowa kuchnia serwowała zarówno ciasta pieczone przez tutejsze gospodynie, jak i smakołyki z grilla. Jednak nowością była kwaśnica oraz bigos wydawany z prawdziwego, wojskowego kotła.
Tradycją święta stała się wystawa dzieł okolicznych twórców okalająca plac. Malarstwo i rysunek przeplatały się z haftami, koronkami i innymi dzierganymi cudami. Dzieci także miały swój kącik, gdzie „szalały” na dmuchanej zjeżdżalni czy jeździły prawdziwym kucem. Dodatkowo uruchomiony został punkt medyczny, stoiska kosmetyczne. Trudno z perspektywy czasu przypomnieć sobie wszystkie atrakcje owego popołudnia. Faktem jest, że kusiły kolorami i odchudzały portfele zwiedzających.
Kiedy w poniedziałek po Sobótkach ostudziła nas deszczowa aura, nieprawdopodobne wydawało się, że dzień wcześniej 26 stopni w cieniu, bezchmurne niebo i lekki wietrzyk były standardem. Pogoda rzeczywiście sprawiła nam ogromny prezent. W taki dzień, jakim był 24 czerwca 2012 roku nie sposób było siedzieć w domu. Stąd ogromna liczba ludzi przechadzających się po placu. Spotkać można było zarówno sąsiada, jak i mieszkańca wioski oddalonej o kilkadziesiąt kilometrów. Jest to niezwykle satysfakcjonująca perspektywa! Z debiutującej imprezy Sobótki w Królowej urosły do miana stałej imprezy w kalendarzu wydarzeń kulturalnych okolicy.

Nie można zapomnieć o szanownych gościach, których obecność nadawała splendoru imprezie. Zaszczycili nią senator RP Stanisław Kogut, wójt gminy Kazimierz Siedlarz, Józef Świgut i Wiesław Pióro – radni powiatu, członek zarządu powiatu – dr Ryszard Poradowski, z – ca przewodniczącego Rady Gminy Piotr Witek wraz z radnymi i przewodnicząca Gminnej Komisji Rozwiązywania Problemów Alkoholowych – Irena Ruśniak. To tylko nieliczni przedstawiciele władz, których obecności nie można pominąć.

Trzecie Sobótki w Królowej niewątpliwie można uznać za sukces. Nie da się w kilku słowach opisać emocji w czasie tańca dziewcząt w wiankach czy atmosfery oczekiwania przez dzieciaki otaczające scenę podczas losowania wygranych kotylionów. Jedno jest pewne – misja propagowania przyjaźni, rodzinnej atmosfery i integracji całej społeczności wsi została wykonana wzorowo. Miło było oglądać dobrze bawiących się ludzi czy całe rodziny spacerujące leniwie między stoiskami. Każdy, niezależnie od roli jaką włożył w organizację Sobótek, zdawał sobie sprawę, że tylko jednocząc się można dokonać wiele. I to właśnie zjednoczenie widoczne było gołym okiem 24 czerwca. Królowały uśmiechy, dobra zabawa i przyjacielskie relacje. I chyba tylko tego życzą sobie na przyszłe lata organizatorzy – by formuła lekko zabarwionej religijnie zabawy trwała, a kolejne Sobótki Świętojańskie powtarzały sukces tych ostatnich, przekazując w świat wiadomość, że jest na świecie takie miejsce, gdzie wszyscy czujemy się rodziną.